29 Kasım 2010 Pazartesi

SONBAHAR'DA SİVAS

Toprak gerçekten çekiyor.

İster o topraklarda büyüyün, ister büyümeyin, hiç fark etmiyor, toprak bir şekilde çekiyor. İçinizde o toprakların büyüsü, kokusu varsa tabiki...

Annemin, babamın, anneannemin, babaannemin, dedelerimin, amcalarımın, halalarımın doğup büyüdüleri topraklar...onların verdiği nasihatlerle, öğretilerle büyümüşken, onların ninnileriyle, türküleriyle uyuyup onların yemeklerini yiyerek büyümüşken o topraklar nasıl çekmesin beni.



5 yıl öncesine kadar her ne kadar bir köyümüz olduğunu bilsem de orada evimiz olmadığı için gidip gelmezdim. Sadece bir kere 11 yaşındayken gitmiştim, çocuk aklımla bir türlü rahat edemeyip nasıl kaçacağımı şaşırmıştım.

5 yıl önce ailecek karar alındı ve oraya bir ev yapıldı, o evin yapılışı bir dönüm noktası gibi oldu. O ev yapıldıktan sonra, yıllardır gitmediğim köyüme tekrar gittiğimde o zaman daha iyi anladım o toprağa ait olduğumu, o kokuyla bütün olduğumu. Şimdi ise, her fırsatta o toprak beni kendisine çekmek istiyor. Her fırsatta kaçmak istiyorum şehrin gürültüsünden, kalabalığından, samimiyetsizliğinden, pis kokusundan, kirli havasından, o tertemiz ot kokusunun olduğu, ailemin geçmişinin olduğu köyüme.

Kalabalık ailelerde yaşayanlar bilir, bir gün düğün haberi gelir, bir gün doğum haberi, bir gün ölüm haberi. Kimi haber sevindirir, kimi haber üzer, adına hayat denir, geçilir. Üzülsek de sevinsek de üç gün yaşayıp gideceğimiz bir dünyada olduğumuzun farkına varılır bir şekilde.

Sivas'ıma en son gidişim, yine üzücü bir haber vesilesiyle oldu. Kader diyoruz, kısmet diyoruz, Allah'tan hayırlısı hepimiz için. Ama yine de oranın o kokusu var ya, o tertemiz ot kokusunu içime çektim ya, sanki bir başka döndüm buraya. Gelirgelmez hasta olmama rağmen, kendime geldiğimde farkettim ki, belki de o doğa kokusunun sayesinde bu hastalığı da atlattım. Hastalığımda yiyebildiğim üç beş yemeğin hepsi de annemin ellerinden yapılmış köy yemekleriydi.



Hep yaz mevsiminde gitmiştim şimdiye kadar köye, sonbahar'da hiç tatmamıştım tadını. Meğer daha bir güzelmiş bu mevsimde. Güneş batar batmaz buz gibi olan havayla birlikte yakılan sobaları özlemişim. Hele o sobanın içindeki fırında yapılan patatesler...bir patates bu kadar mı keyifle yenir!
Oradaki doğallığı çok seviyorum, her gidişimde büyülenip, tekrar gideceğim günü hayal ediyorum. Kim bilir bir sonraki gidişim ne zaman olacak, bu şehir telaşında, iş güç koşturmacasında kim bilir ne zaman bir daha fırsat olacak.

Yine sonbahar olsun istiyorum. Yazın çok sıcak ve çok kalabalık, kışın çok soğuk, öyle soğuk ki musluklardan su bile akmıyor, hani şu meşhur Sivas soğuğu, insanın kanını donduran.

En güzeli sonbahar'da gitmek, daha sessiz, daha huzurlu, daha özgür...

11 yorum:

  1. Sivas...
    benim de özlediğim bir kent,nicedir gitmedim:)

    YanıtlaSil
  2. beklerim bir gün ;) kapımız güzel insanlara açık her zaman ;)

    YanıtlaSil
  3. Sivas 'ın soğuk bir kışı olur onun dışında insanları sahiplenendir.
    Yurdumu neresi çirkin ki..Her yöresinin ayrı bir güzelliği var.Ben de bir tek doğu ve Doğu Kara denizi Merak ediyorum.

    Planlayıp Artvin-Arhavi ye kadar gitmek istiyorum bakalım ya nasip..

    YanıtlaSil
  4. Vuslat ağır geldiğinde, tüm kaygılar ötelenir yarınlara. Nihayetinde, doğmana sebep olan iklimdir içini titreten. İyi ki titriyor içimiz...

    YanıtlaSil
  5. cwrm, benim o kadar çok görmek istediğim yer var ki, bir sayfa dolusu yazı yazsam yetmez!
    hatta iyi aklıma getirdin, not alıyorum yazacam :)

    Artvin'de Macahel yaylasına gitmek istiyorum bi kere. Ağrı ishakpaşa sarayı, van gölü, bitlis ahlat...çok güzel bir ülkede yaşıyoruz çok, ama kıymetini bilemiyoruz :(

    YanıtlaSil
  6. Roni Zeryan, bu ne güzel, iç titreten bir yorum. iyiki titriyor içimiz dediğin gibi, iyiki topraklar çekiyor...sağolasın.

    YanıtlaSil
  7. nefis bir yazı.
    :)

    kalabalık aile, doğallık, patates :)
    fotolar.
    duyguların.

    iyileşmişsin.
    :)))))

    YanıtlaSil
  8. ne duygulu yazmışsın sonbaharı anlatırken yazında bahar yelleri estirmişsin...

    YanıtlaSil
  9. @deep, iyileştim evet, hayata geri döndüm yaşasın! :)

    @ilknurum, ne incesin sen ya, ne güzelsin, çook teşekkür ederim içten yorumların için...

    YanıtlaSil
  10. canım sivasım ben orda doğdum buyüdüm ..keşke hiç gelmeseydim bu istanbula.

    YanıtlaSil
  11. ah private, sivas'ın kokusu içine işledimi bir kere, nasıl bırakılır, nasıl özlenmez. Keşke olmasa mecburiyetler de dönebilsek toprağımıza, ruhumuzun ait olduğu yere...

    YanıtlaSil