Güya kapalı alanlarda sigara yasağı başladı da dumansız hava sahasına kavuştuk, insan gibi nefes alabileceğiz gittiğimiz yerlerde diye seviniyorduk, daha doğrusu ben ve benim gibi pasif içiciler seviniyorduk. Acaba gerçekten işe yarıyor mu bu yasak?
Bu yasak daha gelmeden bütün tiryakiler bıdı bıdı söylenmeye başladı. Yok alışveriş merkezine gitmeyiz, yok oraya gitmeyiz, yok bizim özgürlüğümüzü kısıtlıyorlar, yok efendim ne anlamı kaldı cafeye bara gitmenin, yok bizi insan yerine koymuyorlar diye diye kafamızı yediler. Bütün bu bıdı bıdılar sayesinde, bütün sokaklar masa ve sandalye doldu, güzelim yaz günlerinde sokaklarda oturamaz olduk bütün sokağın üstüne çöken duman bulutları yüzünden.
Bütün ülkelerde bu böyle mi, yoksa sadece bizim ülkemizde mi böyle bilmiyorum ama sözüm meclisten dışarı, sigara içen insanlar, yakınlarımız, dostlarımız istiyorlar ki herkeşler onlara uysunlar. Mesela 5 kişilik grupta 1 tanesi sigara içiyor “hadi arkadaşlar kahvemizi de dışarda içelim olur mu?” diyerekten hooop 4 tane garibanı da yanında sürüklüyor dışarı. Sonra ne oluyor? Bizim tiryakinin keyfi yerine geliyor, bir elinde kahvesi, bir elinde sigarası, yayılıyor sandalyesine başlıyor muhabbete kakara kikiri. Tabi dışarda onun gibi bir yığın daha içici mevcut, haliyle orada muazzam bir duman sirkülasyonu başlıyor. O dumanlar dans ederekten önce bütün kıyafetlerime işliyor, sonra saçlarımın dibine kadar siniyor, sonra elime, sonra yüzüme, işte tam buradan da ciğerlerime inmeye başlıyor. Ciğerime nüfuz eden ilk dumanla birlikte, boğazıma bir perde iniyor, birkaç sigara sonrasında o boğazdaki perde öksürüğe dönüşüyor, sonrasında beynim fonksiyonlarını yitirmeye başlıyor. Artık ne tek bir laf edesim geliyor, ne orada beş dakika daha oturma isteği. Çok ciddiyim, yoruluyorum, bitiyorum, eriyorum, midem bulanıyor, başım dönüyor, hayattan soğuyorum, insanlardan soğuyorum o anda resmen. Tabi benim neşeli hallerime alışkın olan tiryaki arkadaş başlıyor bu sefer “ne oldu kuzum nen var, bişeye mi canın sıkkın” sorularına...
Ya ben şiddet yanlısı bir insan değilim, bilakis karşıyım ama o anda var ya kafasına ne bulursam geçirmek, her türlü şiddeti uygulamak istiyorum bu tiryaki arkadaşa...Desem ki, hadi içeri geçelim ben sigaradan rahatsız oluyorum, aman yarabbi başlarlar bu sefer “kılsın sen, bir daha takılma bizimle, evine de gelmeyiz senin rahat rahat nefes al sen, bir sigaramıza bile katlanamıyorsun senden arkadaş mı olur” tipindeki alıngan tribal cümlelerine...sadece arkadaşlar mı bunu yapıyor? Tabiki hayır, sigara içen babanızsa, annenizse, sizden büyük bir yakınınızsa karşınızdaki, ölümlerden ölüm beğen. Beş dakika içinde dünyanın en hayırsız evladı, en lanet arkadaşı ilan ediveriyorlar insanı, maazallah bir tane sigaraları için “gık” dersek eğer...Velhasıl, alınganlık doruk noktasında bu sigara tiryakilerinde...onlar fosur fosur dumanlarını tüttürecek, etraflarına da sevdikleri insanları toplayacak, ama bu sevdikleri insanlar, öksürmeyecek, tıksırmayacak, gık demeyecek, dumanı eliyle uzaklaştırmaya çalışmayacak, bir sigara keyfi var insancağızların, bozmayacak o keyfi, özgürlüklerini kısıtlamayacak...
Ya pardon, kim kimin özgürlüğünü kısıtlıyor? O özgürlük diye bık bık savunduğunuz, elinizden bırakamadığınız zıkkım yüzünden dünyada kaç kişi ölüyor her gün? Hadi içenler bunu göze alarak bilinçli bir şekilde içiyor da, içmeyenlerin ne günahı var? Neden pasif içicilikten insanlar ölüyor?
Nefes alamıyorum arkadaşım, daha ötesi var mı? Hassas deyin, kıl deyin ya, sizin kıllık anlayışınızla, tribal bıkbıklarınızla uğraşamıcam.
Ben nefes alamıyorum bu dumanda, nefes diyorum nefes, yaşamamızı sağlayan şey hani... sizin sigaralarınız yüzünden bütün gece öksürüp öksürüp sabaha kısılmış bir sesle uyandığımda, en büyük keyfim olan şarkılarımı söyleyemiyorum mesela, insanlarla konuşurken iğrenç bir sesle konuşmak zorunda kalıyorum. Siz içe içe nefes borunuz, ses telleriniz, ciğerleriniz alışmış iyice, ne sesiniz kısılıyor ne başka bişey oluyor maşallah, olan etrafınızdaki pasif içicilere oluyor, siz de karşılığında biraz kendinizi suçlu hissedeceğinize, hem suçlu hem güçlü modunda, alınganlıklar, tripler, küsmeler, amaan binbir türlü saçma şeyler yapıyorsunuz.
Aslında en büyük zarar size oluyor tabi, gencecik yaşta kanserle boğuşmalar, kalp krizleriyle ölümden dönmeler... Size olan etkisi, direk öldürücü oluyor, pasif içicilerse sürünüyor, siz keyif alacaksınız diye ne yedikleri yemekten, ne içtikleri kahveden, ne ettikleri sohbetten keyif alıyor. Ha bir de gencecik yaşta ölümcül hastalıklara yakalanıyorsunuz, gene o pasif içiciler başınızda oturup ağlıyor...ileri dozdaki pasif içicileri de kanser, kalp krizi, ölüm senaryolarının beklediğinden ayrıca bahsetmek istemiyorum.
Burada kimseye sigaranın zararlarını anlatmak, sigarayı bırakın tarzı nutuklar atmak istemiyorum. Kim ne yaparsa yapsın, ölmek istiyorsa da ölsün, yapacak bir şey yok. Ama lütfen biraz anlayış, biraz saygı ey tiryakiler! Lütfen ya! Yalvarayım mı artık? Ha gerekirse onu da yaparım. Yeter ki insan gibi nefes alabileyim. Lütfen, rica ediyorum, sigara içmeyen insanların yanında içmeyin şu zıkkımı, evlerine gittiğinizde, arabalarına bindiğinizde “sigara içebilir miyim” diye sorup, “dışarıda içebilirsin” cevabı aldığınızda küsmeyin, alınmayın lütfen, alınacaksanız eğer sormayın. Sigara içmiyorsa vardır bir bildiği de içmiyordur. Evinde, arabasında, etrafında sigara içilmesinden keyif alıyor olsaydı, kendisi içerdi zaten değil mi? O kadarcık zekası vardır heralde bu insanların?
Yemeğe mi gittiniz, tavla oynamaya mı gittiniz, kahve içmeye mi gittiniz, canınız tam oyunun ortasında sigara mı istedi? Bir mola isteyin arkadaşınızdan, kardeşinizden, her kimse artık karşınızdaki...gidin dışarıda kendiniz gibi tiryakilerle birlikte için sigaranızı, sonra oyununuza, kahvenize, yemeğinize geri dönün...siz de mutlu olun karşınızdakinin de keyfi kaçmasın...
Kimse size içmeyin demiyor. Bakın sokaklarda içmek serbest. Onun bile yasak olduğu ülkeler var. Ama siz sigara içip keyfe geleceksiniz diye, yanınızda sürüklemeyin herkesi sokağa...zira sokaklarda dolaşmak bile işkenceye dönüştü dumanlarınız yüzünden.
Bir de çok büyük bir ayıp var ki, benim dilim varmıyor söylemeye, elim varmıyor yazmaya ama küçük bir not halinde belirtmeden de edemicem...
Birçok kapalı mekanda yasak işlemez olmuş, şaştım kaldım. Gittiğim birçok yerde şahit oldum fosur fosur sigara içildiğine ve çok moralim bozuldu. Kırk yılda bir, keyif almak için yemeğe gidiyorum diyelim bir yere, sigara içilmiyor diye güzelim havada bile içeride oturmayı tercih ediyorum ama bir de ne göreyim, o çok sevdiğim dumanlar içeride!!! Hem para vericem, hem keyif almıcam, hem öksüre öksüre eve dönücem, hem bütün kıyafetlerimi bir hışımla vernel eşliğinde yıkıyacam kokusu gitsin diye, saçlarımı en keskin kokulu şampuanlarla yıkıyacam...
offf şimdi darlandım işte, bu ne lan, içim sıkıldı, labirent mübarek, her yer duman altı, her yer çıkmaz sokak! bütün düşüncesiz sigara tiryakilerini uzaya gönderme hayalim canlandı yine...koyacaksın bir uzay mekiğine hepsini, ateşliyeceksin, sonra vınnnn uzaydalar. Ver elini yerçekimsiz ortam, ver elini özgürlük, ver elini özgürce sigara içmek, külünüzün düşme problemi de kalkar ortadan, vallahi mis gibi mis!
Hakkatten ya, uzaya gidin uzaya! Siz de rahat edin biz de rahat edelim!
Oh be dünya varmış!!!
