Ah be Ata'm...
Sen
bütün hayatını bu gökdeniz, bu dağlar taşlar başka hiçbir yerde yok
diye bu memlekete adadın. Bu memleketse nerelere geldi şimdi...
Ben ve benim gibi bazıları var hala sana minnettar olan, dualar eden.
Benim
seni dualarımdan eksik ettiğim tek bir gün bile yok. Ruhun her daim
huzur içinde ışık içinde olsun diye dualarım. Bir kadın olarak sana öyle
minnetarım ki, dünyanın dört bir yanına gidip ülkemi temsil ettiğim her
vakit seni anıyorum ve şükrediyorum bu imkanlara sahip olabildiğim için.
Sen
bu ülkenin öküzlerinin bir nebze de olsa adam olabilecekleri bir yolda
yürümelerine vesile oldun, o yolu açtın. Fakat o öküzler adam olmadı
Ata'm. Okumuşu, okumamışı, dindarı, dinsizi, cümleten pek bir meraklı
öküz olmaya şu günlerde. Dört bir yanımız öküzlerle çevrili
anlayacağın...
Benim
gibi bazıları daha seni çok özlüyor olsa gerek ki, bu yıl daha çok
insan anıyor, arıyor seni Ata'm. Cumhuriyet Bayramı'nda yüzbinlerce
insan sokaklardaydı, ellerinde bayraklarla marşlar söylerek. Biz de
bütün aile sokaktaydık. 10 Kasım'da da binlercesi gibi yanındaydık
Ata'm.
Sen bir daha gelmezsin ama, keşke senin gibi bir tane daha gelse be Ata'm. Şöyle bir çeki düzen verse de kendimize gelsek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder